Handlinga i boka spenner over 40 år, frå 1932-1974. Johannes er odelsgut og tek over heimegarden saman med kona si, Ingeborg. Det går godt nokre år, men så byrjar sinnet til Ingeborg å mørkna og blir etter kvart heilt uforutsigbar. Johannes er den tause og tålmodige typen som finn seg i det meste. Det endar med at ho blir innlagt på psykiatrisk sjukehus. Johannes seier aldri eit vondt ord om Ingeborg. Han passar på henne så godt han kan. Det er ei lågmælt og roleg historie om tilhøyrsle, barn og slekt, og om kven du er når alt er teke frå deg.
Ei utruleg godt skriven bok om å halda ut, bokstaveleg talt, i gode og vonde dager!
